Vorige week zondag werd het nationaal holocaustmuseum in Amsterdam geopend. Een museum dat de gitzwarte kant van de moderne geschiedenis laat zien, in de hoop dat eenieder ervan doordrongen raakt: dit nooit meer. Want we mogen nooit vergeten dat er tijdens Tweede Wereldoorlog driekwart van de joden in Nederland werden vermoord. En in Europa in totaal bijna zes miljoen. Dat zoiets ruim tachtig jaar geleden kon plaatsvinden, heb ik altijd bizar en onbevattelijk gevonden. Nooit weer is waarom ik lang geleden lid geworden ben van mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International, Oxfam Novib en recent The Rights Forum.

Onze koning opende vorige week het museum en zei in zijn toespraak: Sobibor begon in het Vondelpark. Woorden die zo waar zijn. Hij sprak ze uit in bijzijn van slachtoffers en hun nazaten. En in bijzijn van de president van de staat Israël.

Tijdens de opening stonden buiten demonstranten. Veel demonstranten. Ik had er één van kunnen zijn, maar ik besloot niet te gaan. Niet omdat ik mijn stem niet wilde laten horen. In tegendeel.

Ik steun de mensen die bij het museum demonstreerden tegen de komst van de president van de staat Israël: Isaac Herzog. De man die na 7 oktober zei dat niet alleen Hamas, maar een hele natie verantwoordelijk is voor de aanslagen in Israël en dat de retoriek dat burgers niet betrokken zijn absoluut niet waar is. Later schrijf hij, in bijzijn van fotografen, Ik vertrouw op je op een granaat die vervolgens op Gaza werd afgevuurd.

Nooit weer is nooit weer. Ook in Gaza of andere delen van historisch Palestina waar dag in dag uit burgerslachtoffers vallen. Palestijnse gezinnen lijden onder oorlogsgeweld én kunnen nergens heen om veiligheid te vinden. Gaza is een grote openluchtgevangenis waar bommen vallen, grondoperaties plaatsvinden én waar hongersnood heerst die voorkomen had kunnen worden. De wereld kijkt weg of praat het goed. Net als in de periode waar de koning naar verwees met zijn woorden Sobibor begon in het Vondelpark.

Nu gaat het om Gaza en wederom om oorlogsmisdaden tegen gewone mensen. Een vertegenwoordiger van een land uitnodigen dat buitensporige geweld toepast op de bevolking van Gaza én zich daarbij schuldig maakt aan de ernstigste oorlogsmisdaden, is niet passend. Zeker niet bij een museum dat claimt in tentoonstellingen en programma’s stil te staan bij vrijheid, identiteit en rechten en daardoor bijdraagt aan een rechtvaardige samenleving.

Dat is de redenen waarom er gedemonstreerd werd. Ook door Joodse organisaties. Sterker nog, zij namen het voortouw in de totstandkoming van de demonstatie, waar andere organisaties zoals Amnesty International, Oxfam Novib en The Rights Forum zich bij aansloten. Want zo’n belangrijk museum dat als doel heeft bij te dragen aan een rechtvaardige samenleving kan niet worden geopend door iemand die in deze oorlog geen onderscheid kan of wil maken tussen burgers en strijders*.  

Erev Rav – de joodse organisatie achter de demonstratie – schreef op Instagram: Als joden zijn we blij om te zien dat de levens en verhalen van Shoah overlevenden worden uitgelicht. We protesteren tegen de aanwezigheid van de Israëlische president Isaac Herzog bij de openingsceremonie van het museum, omdat wij geloven dat zijn aanwezigheid een gevaarlijke symboliek creëert, die wordt gebruikt om de huidige genocide in Gaza te legitimeren. Wij geloven ook dat er in Nederland genoeg ongelooflijk getalenteerde Joodse mensen zijn die in plaats daarvan uitgenodigd hadden kunnen worden om zo’n officiële daad te verrichten.

Het was dan ook droevig om te zien én te horen dat onze politici hier doof en blind voor zijn. Hun lees- en luistervaardigheden zijn bedroevend, waardoor ze negeren wat er gaande is én wat de reden van deze grote demonstratie was. In plaats daarvan werden de demonstraten door de meeste van onze politici weggezet als Pro-Palestina demonstranten die Antisemietische leuzen riepen. Maar dat was het nou juist niet. Het was een demonstatie was van gelijkgestemde Joden, Palestijnen, Nederlanders en anderen sympathisanten die zij aan zij stonden in hun protest tegen wandaden van de staat Israël. Dat heb ik de overgrote meerderheid van onze politici niet horen zeggen, terwijl in de oproepen en in de berichtgeving van de demonstrerende organisaties voorafgaand aan de opening toch echt heel duidelijk waren over de kernboodschap van de demonstatie: Museum ja, Herzog nee.

Daarmee worden demonstranten slachtoffer van de gebrekkige lees- en luistervaardigheden van onze politici. De boodschap van hun protest is monddood gemaakt. De enkeling die het in zijn botte hersens haalde antisemitische leuzen te roepen, heeft het voor de overgrote meerderheid die voor een vreedzaam protest was, verpest. Politiek Den Haag: lees- en luister nou eens goed! Hoor niet de enkeling, maar luister naar de meerderheid. Kies voor Nooit weer en handel daarna.

* Ik schrijf strijders omdat ik een neutrale term wil gebruiken en niet goed weet welk woord ik anders voor deze mensen moet gebruiken. In een strijd tussen twee staten zou je het over soldaten hebben. Maar aangezien het geen strijd is tussen twee staten, kan ik niet over soldaten spreken. Vandaar het woord strijders.

Altijd de laatste blog in je mailbox

Op dinsdagen in de even weken plaats ik een nieuwe blog. Wil jij hem als eerste lezen? Laat dan even je naam en e-mailadres* achter. Dan ontvang je mijn blog om de dinsdag in je mailbox. * Ik gebruik je e-mailadres alleen voor de blogs.

Name *

Voornaam

Achternaam

Email *

Aanmelden