Tijdens het wandelen kom ik vaak langs een groen bord, waar met enorme witte letters opstaat: durvers, doeners. Tot gisteren liep ik er langs en zag ik het als iets op mijn route, maar gisteren kwam het tot me als een boodschap. Als een opdracht. Durven… en doen!

Tijdens een gesprek met mijn broer heb ik daarom de knoop doorgehakt. Ik ga het durven en ik ga het doen: Ik ga voor minder ambities op het werk en meer ambities thuis. Dus op sabbatical in de supermarkt, of bij de doe-het-zelf-winkel.

Drie dagen werken en twee dagen tijd om te schrijven en tijd te stoppen in mijn eigen dromen. Mijn ambities. En dat in de vorm van een ‘vlaggeschip’ dat ik ‘Lanterfladder’ noem. En waarvoor ik al twee jaar een logo heb klaarliggen. Een onderneming waarin ik doe waar ik achter sta. Dus aan het schrijven van de boeken die ik heel graag wil schrijven. En al heel lang wil schrijven. En om bijles te geven, lesmateriaal te ontwikkelen en uit te geven.

Een boek over mijn oma, een boek over de mijn twee cursisten die, ondanks hun goede baan, besluiten te vluchten. Een boek over vrouwen aan de top en hun eigen grenzen en de grenzen van de maatschappij. En misschien ook nog wel ooit eens een boek over verbinding. Dit alles ga ik doen onder de naam Lanterfladder. Een organisatie waarin ik aandacht geef aan wat ik belangrijk vind: mensen, verbinding, milieu, zelfzorg en goede zorg voor het gezin.