Terwijl er beelden van een overvol Schiphol te zien zijn, hoor ik op het journaal dat de vliegschaamte na twee jaar corona weer helemaal voorbij is. Ik vraag me af of dat waar is. Of er onder een groot deel van de bevolking ooit vliegschaamte bestond. Volgens mij niet. Of niet in groten getale. Want tijdens de coronapandemie was schaamte niet dé reden om het vliegtuig te mijden. Dat was vooral de angst voor de beperkende maatregelen en de risico’s die je kon lopen als je toch op reis ging. Van ziek worden op je vakantie tot gedwongen quarantaine. Die angst is nu wel echt voorbij. Alles kan en mag weer, in elk geval in grote delen van de wereld.

Die geruststelling is er niet
of nauwelijks meer bij

Dat merk je aan alles. Alles lijkt weer als vanouds. Dus wat nu ook echt voorbij is, is de hoestschaamte. Waar je eerder – zeker in het eerste jaar – nauwelijks een nies, kuch of hoest in het openbaar hoorde, hoor je nu ineens overal onbeschaamd gesnotter, genies en gehoest. Op de kleedjesmarkt tijdens Koningsdag, in de supermarkt, de bouwmarkt en bij de bakker. Het afwenden van het gezicht of een beetje afstand houden tijdens de hoestbui, is er nauwelijks meer bij. En waar je eerder na een hoest in het openbaar hoorde: “Nee, is hooikoorts hoor!” en “Gewoon een verkoudheidje, ik ben getest”, is die geruststelling er niet of nauwelijks meer bij.

Het voelt ook wel weer prettig dat alles als vanouds is. De uitgestelde feesten gaan weer door en Pasen, Koningsdag, het Suikerfeest en 4 en 5 mei zijn weer zoals ze horen te zijn. Gezellig, feestelijk én met elkaar. Zonder beperkingen, zonder zorgen. Dat gun ik iedereen. Ook op andere plekken in de wereld waar de mensen nu nog geplaagd worden door beperkende maatregelen en massale quarantaine.

Blog in je mailbox?

Elke dinsdag plaats ik een nieuwe blog. Wil jij hem als eerste lezen? Laat dan even je naam en e-mailadres achter. Dan ontvang je mijn blog elke dinsdag in je mailbox.